Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΣΟΦΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

Επρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια...
Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαιδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.
Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν...
Χάσιμο χρόνου. Θα το δείς κι εσύ ...όσο μεγαλώνεις...

" Θανάσης Βέγγος.''

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Για εσάς που φύγατε νωρίς και άδικα...

"Η χθεσινή ημέρα γράφτηκε με μαύρα γράμματα στην ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας. Το κλίμα είναι βαρύ στις τάξεις των αστυνομικών σε κάθε γωνιά της χώρας. Η χωρίς οίκτο δολοφονία συναδέλφων τους, έχει ενισχύσει το συναίσθημα της θλίψης αλλά και της οργής. Οι οικογένειες των νεαρών θυμάτων είναι βυθισμενες στο πένθος."

Το παραπάνω απόσπασμα το σηναντάμε συνέχεια τις τελευταίες ώρες και θα το συναντάμε για πολύ ακόμα στις οθόνες μας. Θα σας πρότινα να μπείτε στην θέση των συγγενών και φίλων, των 2 αυτών αδικοχαμένων αστυνομικών. Σκεφτείτε ότι μπορεί να ήσασταν  η μητέρα, το αδερφάκι, κάποιος συγγενης, το "κοριτσι", ο φίλος, ο συνεργάτης ή ο γείτονας ενός νεαρού αστυνομικού με  όνειρα, στόχους και φιλοδοξίες για τη ζωή, που μέσα σε λίγες μόνο ώρες κατέρεψαν σαν τραπουλόχαρτα εξαιτίας κάποιων εμμοβόρων, σκληρων και άκαρδων ληστών που τους πυροβόλησαν ανελέητα.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει παλικάρια. Δόξα, τιμή και ανδρεία! Αυτά σας αντιπροσωπεύουν! Καλό Ταξίδι σε εσάς που φύγατε, καλή δύναμη στους δικούς σας που έμειναν πίσω......

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Αγαπημένα Κύθηρα

Κύθηρα... ή αλλιώς Τσιρίγο!
Νησί των ανέμων και της Θεάς Αφροδίτης.
Για μερικούς τόπος λατρείας, για άλλους τόπος έμπνευσης.
Για άλλους πάλι τόπος μαγικός και ονειρεμένος.
Για εμένα ο τέλειος συνδιασμός όλων των παραπάνω!
 Μελοποιημένα για να σε ταξιδεύουν σε κάθε ορίζοντα της γης...














Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Θεωρίες της Ράνιας

02. Ο χωρισμός μας από έναν άντρα πρέπει να αντιμετωπίζεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουμε την καθημερινή μας αφόδευση: Πάτα δύο φορές το καζανάκι για να βεβαιωθείς ότι η κουράδα έχει φύγει μια και καλή. 

03. Το τάβλι περιέχει κρυπτογραφημένους κώδικες κοινωνικά επιβεβλημένης συμπεριφοράς. Είναι πασιφανές ότι έχει κατασκευαστεί για να ευνοεί τις δυάδες.

 

11. Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν κρατάμε μυστικά, είναι που νομίζουμε ότι αυτό θα κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. Λάθος. Στην πραγματικότητα, αυτό κάνει τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα. 

12. Τα παιδιά είναι τιμωρία. Η μεγαλύτερη απειλή των γονιών στα παιδιά τους είναι: «Δεν θα κάνεις κι εσύ παιδιά; Θα δεις». Τα παιδιά κάνουν δικά τους παιδιά, και πληρώνουν για όλη την ταλαιπωρία που προξένησαν στους γονείς τους. Αυτός ο φαύλος κύκλος ξεκίνησε απ’ τον ίδιο το Θεό: όλα ήταν μια χαρά, μέχρι που αποφάσισε να κάνει τον Αδάμ και την Εύα. Όταν αυτοί τον παράκουσαν τους τιμώρησε. Πώς του τιμώρησε; Τους έδωσε παιδιά. Και ερωτώ: Αν ο ίδιος ο Θεός δεν μπόρεσε να συμμορφώσει τα παιδιά του, πόσες ελπίδες έχουμε εμείς;

 

 

17. Η μοναξιά είναι σαν την πείνα. Όπως ακριβώς η πείνα μας δημιουργεί την ανάγκη να φάμε για να μην πεθάνουμε, έτσι ακριβώς και η μοναξιά μας δημιουργεί την ανάγκη να γνωρίσουμε ανθρώπους για να μη μείνουμε μόνοι. 

18. Η ζωή, είναι σαν να οδηγείς στην εθνική με μια κουβέρτα στο παρμπρίζ. Ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να σκάσει πάνω σου με 180 km/h. 

20. Όλοι έχουμε φτιάξει μια εικόνα για το τέλειο και την κυνηγάμε. Μερικές φορές όμως, για να γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι, πρέπει ν’ αφήσουμε αυτή την εικόνα στην άκρη και να προσπαθήσουμε απ’ την αρχή.

 23. Ζούμε τη ζωή μας χωρίς ανθρώπους γιατί έχουμε γίνει πιο εγωιστές από ποτέ. Η οικογένεια, είναι οι άνθρωποι που αγαπάμε ό,τι κι αν γίνει. Αλλά μερικές φορές οικογένεια, μπορεί να είναι και οι φίλοι μας. 

31. Ο ανεγκέφαλος κόπανος που είπε ότι τα παιδιά είναι ευτυχία:

α. Ήταν σίγουρα άντρας

β. Τους πρώτους έξι μήνες πρέπει να έλειπε απ’το σπίτι για δουλειές.

Πάντως σίγουρα δεν έχει προσπαθήσει να πάρει από τα χέρια του μωρού τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Γιατί είναι αδύνατο να αισθανθείς οτιδήποτε που να προσομοιάζει σε ευτυχία όταν είσαι παγιδευμένος στο ίδιο δωμάτιο με ένα χεσμένο σκατόπαιδο που ουρλιάζει στα 120.000 decibel!

 

106. Γιατί δεν υπάρχουν πια παρέες; Γιατί έχουμε γίνει πιο εγωιστές. Γιατί δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο τι θέλουμε να κάνουμε παρά στο με ποιους. Γιατί όλοι μας έχουμε πληγωθεί από φιλίες, και δυσκολευόμαστε να επενδύσουμε ξανά σε καινούριους ανθρώπους. Έτσι, γλιτώνουμε μεγάλα κομμάτια απογοήτευσης, αλλά χάνουμε και μεγάλα κομμάτια συντροφικότητας.

 

109. Λένε ότι μία εικόνα αξίζει όσο 1000 λέξεις. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που μας αρέσει να τραβάμε φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες μπορούν να αιχμαλωτίσουν τις στιγμές πολύ καλύτερα απ’ ότι μπορούν οι λέξεις. Τώρα, αν η ζωή μας είναι μία σειρά από φωτογραφίες στο άλμπουμ του χρόνου, πώς ξέρουμε ότι οι καλύτερες δεν έχουν ήδη τραβηχτεί;

 

111. Υπάρχουν κάποιοι άντρες που είναι σαν τα απορρυπαντικά: Τα σβήνουν όλα στο πέρασμά τους, και σ’ αφήνουν να νοσταλγείς σπάνιες στιγμές απόλυτης καθαριότητας. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι άλλοι, που είναι σαν τους λεκέδες: Όσο κι αν τους τρίβεις, δε λένε να φύγουν με τίποτα. 

112. Οι άντρες λειτουργούν με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο απ’ ότι τα καλά γαλλικά εστιατόρια. Αν θες να έχεις θέση στο τραπέζι τους το βράδυ, ποτέ μην επιβεβαιώνεις την κράτηση. Άφησέ τους να σε πάρουν τηλέφωνο αυτοί.

 

 

 

121. Όλοι έχουμε στόχους. Αλλά για να τους πετύχουμε, πρέπει να βγαίνουμε έξω και να τους κυνηγάμε. Και όλοι είμαστε κινούμενοι στόχοι κάποιων άλλων. Ή θα τους πετύχεις, ή θα σε πετύχουν. Ποτέ δεν ξέρεις ποιο θα συμβεί πρώτο. Και δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα αν δεν ξέρεις τι θέλεις. Όταν ξέρεις τι θέλεις, τίποτα δεν είναι αδύνατον. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές αυτό που θέλουμε δεν είναι αυτό που θα μας κάνει ευτυχισμένους. Ακόμα και όταν τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα απ’ ότι το περιμένουμε.

123. Περνάμε τη ζωή μας προσπαθώντας να πετύχουμε στόχους. Το πρόβλημα με τους στόχους είναι ότι δεν είναι σταθεροί. Μετακινούνται συνέχεια κι είναι και πολλοί. Και πώς να πετύχεις οτιδήποτε όταν δεν ξέρεις σε ποια κατεύθυνση να πετάξεις τα βελάκια σου;

 

124. Περνάμε τη ζωή μας αποφεύγοντας παγίδες. Αλλά τι να την κάνεις την ελευθερία όταν την έχεις; Και μήπως τελικά είναι καλύτερο να είσαι παγιδευμένος;

125. Δεν έχει σημασία πού σε πετυχαίνουν οι σημαντικές στιγμές της ζωής σου. Σημασία έχει με ποιους τις μοιράζεσαι.

128. Από μικρούς, όλοι μας έκαναν πλύση εγκεφάλου πως το σωστό είναι να λέμε πάντα την αλήθεια. Όμως η αλήθεια είναι σαν ένα γυμνό ανατομικό κρεβάτι. Είναι σκληρή, επίπεδη και πονάει. Γι’ αυτό λοιπόν μερικές φορές ίσως θα ήταν καλύτερα να ζούμε ξαπλωμένοι σε βολικά μαξιλάρια στρωμένα με παρήγορα ψέματα. Γιατί πόσα ν’ αντέξει κι αυτή η έρημη η πλάτη;

129. Καθένας μας έχει διαφορετικό τρόπο να αντιμετωπίζει τις σκληρές αλήθειες της ζωής του. Άλλοι ρίχνονται στον αγώνα να τις αντιμετωπίσουν όσο καλύτερα μπορούν, και άλλοι φεύγουν. Μερικές φορές λέμε ψέματα σ’ αυτούς που αγαπάμε για να τους προστατεύσουμε από αλήθειες που μπορεί να τους πληγώσουν, και τελικά καταλήγουμε να τους πληγώνουμε περισσότερο. Γιατί το περίεργο με τις αλήθειες είναι πως έχουν μια τάση να αποκαλύπτονται στη χειρότερη στιγμή. Γι’ αυτό κι ο καλύτερος τρόπος να χειριστείς μία αλήθεια είναι να την αντιμετωπίσεις κατάματα.

 

201. Λένε πως λίγο πριν πεθάνεις, περνάει όλη σου η ζωή μπροστά από τα μάτια σου…

Κάτι σαν να ξεκινάς ταξίδι στην αιωνιότητα και να έχεις δικαίωμα να πάρεις μαζί σου ένα μόνο DVD. Κάποιες σκηνές τις βρήκαμε γραμμένες και κάποιες τις έχεις γράψει μόνος σου. Αυτή την ταινία θα βλέπεις ξανά και ξανά. Οι σκηνές που έπαιξες σωστά θα σου χαρίζουν απόλυτη ευτυχία και αυτό το κομμάτι της ταινίας θα λέγεται Παράδεισος.

Και σε όσες έπαιξες λάθος θα νιώθεις το ακριβές ποσό δυστυχίας που προκάλεσες στους άλλους ξανά και ξανά… Και αυτό το κομμάτι της ταινίας θα λέγεται Κόλαση. Μια ταινία για μια ολόκληρη αιωνιότητα! Φρόντισε να την φτιάξεις καλή!

 

302.

α. Στόχος
β. Εμπόδια
γ. Αποτέλεσμα

Όταν ο στόχος συναντά τα εμπόδια το αποτέλεσμα της σύγκρουσης είναι η ζωή που καταλήγουμε να ζούμε. 

303. Το “3″ είναι ένας περίεργος αριθμός γιατί όταν εμφανίζεται έχει μια τάση να περιπλέκει τα πράγματα. Άλλες φορές απειλεί το “2″ που έχουμε προσπαθήσει τόσο πολύ να πετύχουμε. Άλλες φορές μας φέρνει στη μέση ανάμεσα σε δυο επιλογές και δεν είναι πάντα εύκολο να διαλέξουμε. Άλλες φορές ανοίγει έναν τρίτο δρόμο που μπορεί ποτέ να μην είχε περάσει από το μυαλό μας. Κι άλλες φορές εμφανίζεται όταν στη σχέση μας μ’έναν άνθρωπο ζητάμε τη βοήθεια κάποιου άλλου.

 

304. Ο εγκέφαλος είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι κι ο λόγος που ξέρουμε τόσα λίγα γι’αυτόν είναι ότι κανείς δε θέλει να παίζει με τον δικό του. Όλοι προτιμούν να παίζουν με των άλλων.

 

305. Αν η σχέση ήταν pizza τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Θα βάζαμε ακριβώς τα συστατικά που θέλουμε και θα πετυχαίναμε για μας την τέλεια γεύση. Ζούμε στην εποχή της σχέσης pizza. Όλοι ξέρουμε πώς ακριβώς τη θέλουμε αλλά επειδή τις περισσότερες φορές δεν τη βρίσκουμε ακριβώς με τα υλικά που έχουμε διαλέξει στο τέλος κανείς δεν τρώει την pizza κι εμείς καταλήγουμε το πολύ-πολύ να βολευτούμε με κάποιο σκορδόψωμο.

 

315. Η ευτυχία είναι σαν το τρίτο χαρτί στο παιχνίδι του Τζάμπα. Βρίσκεται σχεδόν πάντα στο χαρτί που δεν τράβηξες. Υπάρχει όμως τρόπος να νικήσεις στο παιχνίδι. Πέρνα καλά με το φύλλο που έχεις τραβήξει.

 

Αγαπάμε Ράνια :)