Άνθωπε... ζήσε.... ωραία!!

Οι άνθρωποι διαφέρουν...
Διαφέρουν στην εμφάνιση, στην ευφυΐα,  στον τρόπο με τον οποίο θα σε κοιτάξουν, θα σου συμπεριφερθούν, θα σε αγγίξουν αλλά ακόμα και στον τρόπο με τον οποίο θα σε προσελκύσουν ή θα σου κινήσουν το ενδιαφέρον. 
Ο καθένας μας είναι διαφορετικός. 
Κάθε υπόσταση κρύβει και έναν μοναδικό χαρακτήρα μέσα της.  
Κάθε μορφή και μια διαφορετική, μυστήρια αλλά και ενδιαφέρουσα ιστορία  από μόνη της.
Αυτή η μοναδικότητα λοιπόν είναι και το "ωραίο".
Επιλέγεις φίλους, σχέσεις και παρέα με τα δικά σου κριτήρια. 
Κριτήρια που βασίζονται σε αυτό που σου λέω "ωραίο".
Όλα πλέον περιστρέφονται σε μια τροχιά γύρω από το "ωραίο". 
(Ή τουλάχιστον περιστρέφονταν)


Τώρα τελευταία, δεν ξέρω αν έχεις ακούσει αλλά στη χώρα σου, (την χώρα μας) την Ελλάδα έχουν κρίση. Οικονομική κρίση. Έτσι μου είπαν. 
Βγες και κάνε μια βόλτα στους δρόμους της πόλης. 
Μήπως αυτό που πριν από λίγο σου είπα, αυτό το "ωραίο", έχει αρχίσει και χάνεται; 
Μήπως όλοι έχουν αρχίσει να γίνονται ίδιοι και να τρέφουν τα ίδια συναισθήματα ή να έχουν το ίδιο ύφος;
Ένα θλιμμένο ύφος που το μόνο που αναζητά πια, είναι η ΕΠΙΒΙΩΣΗ; 


Χάσαμε την ιδιαιτερότητα μας σαν άνθρωποι, τις ευαισθησίες μας. Μαζοποιηθήκαμε και το χειρότερο.... δεν βγήκαμε πιο δυνατοί από αυτό. Ελπίζω να διαψευσθώ....


Στο πίσω μέρος του μυαλού σου όμως, πάντα να έχεις πως μπορεί να έχουμε πλέον τόσες διαφορές μεταξύ μας αλλά.... 
we are all made of stars!

Υ.Γ. Γιατί σε αυτή τη ζωή όλα τελειώνουν με ένα στίχο από Moby